Εμμονή με τις βελόνες, οι απόψεις του χρήστη: ποιοτική έρευνα

Andrew J McBride*, Richard M Pates, Karin Arnold and Nicola Ball

Μετάφραση: Τριανταφυλλιά Τσιάμα

Περίληψη

Στόχοι: Η αλλαγή της συμπεριφοράς ενέσιμης χρήσης είναι πολύ βασική στην παροχή υπηρεσιών στην τοξικοεξάρτηση. Οι πληροφορίες που σχετίζονται με την «εμμονή με τις βελόνες» είναι αποσπασματικές και χωρίς επιβεβαιωμένη σχέση για τους σημερινούς χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών. Ο στόχος της μελέτης είναι να περιγράψει τις απόψεις των χρηστών σχετικά με την «εμμονή με τις βελόνες». Συμμετέχοντες και Σχεδιασμός: Από τέσσερις υπηρεσίες για την τοξικοεξάρτηση στη Νότια Ουαλία, επιστρατεύτηκαν εικοσιτέσσερις συμμετέχοντες, κάποιοι από τους οποίους αναγνώρισαν στον εαυτό τους την εικόνα του ατόμου που έχει «εμμονή με τις βελόνες». Οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος σε μερικώς δομημένες συνεντεύξεις, οι οποίες μαγνητοφωνήθηκαν, απομαγνητοφωνήθηκαν και αναλύθηκαν ποιοτικά με Atlas / ti software. Ευρήματα: Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να περιγράψουν ένα φάσμα συμπεριφορών και εμπειριών οι οποίες ταίριαζαν με τις προηγούμενες απόψεις τους σε σχέση με την «εμμονή με τις βελόνες» συμπεριλαμβανομένων: του τελετουργικού, της υποκατάστασης από άλλες ουσίες, των ενέσεων νερού και των σχέσεων με την εσκεμμένη βλάβη εαυτού και το σεξ. Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν υψηλά επίπεδα αποστροφής για τις βελόνες και πρόσθεσαν λεπτομέρειες σε προηγούμενες αποσπασματικές περιγραφές της «εμμονής με τις βελόνες». Συμπεράσματα: Ζητήματα που εύκολα κατατάσσονται στην «εμμονή με τις βελόνες» εντοπίζονται ανάμεσα στους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών και πολλά μπορεί να σχετίζονται με την ανικανότητα κάποιων χρηστών να σταματήσουν την ενδοφλέβια χρήση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Νομίζω, Ω! Πόσο τη θέλω την ένεση, ξέρεις, είναι βαθιά ριζωμένη, η ψυχολογία πίσω από αυτή. Εννοώ ότι ενώ δεν γνωρίζω τίποτα για αυτό, ξέρω ότι είμαι εξαρτημένος από τη βελόνα χωρίς αμφιβολία (17, Α, 32, ΠΟΛΥ, 17, Ε) (Βλ. επεξήγηση όρων για την αποκρυπτογράφηση της περιγραφής του συμμετέχοντα).

Η δημοτικότητα της ενδοφλέβιας ένεσης για τη λήψη παράνομων ναρκωτικών ουσιών έχει αποδοθεί στην ανυπέρβλητη ταχύτητα της έναρξης της αίσθησης του «φτιαξίματος» σε συνδυασμό με τις παραμέτρους κόστους – αποτελεσματικότητας αυτής της μεθόδου (Βλ. για παράδειγμα Tyler, 1995; Gossop, 1996). Η μετάβαση στην ενέσιμη χρήση γίνεται αντιληπτή από πολλούς ως το τελικό στάδιο σε ένα διαδοχικό, ιεραρχικό μοντέλο της πορείας των ουσιών, ακολουθώντας την εμπειρία του καπνίσματος, chasing, snorting or swallowing. Από τη στιγμή που η ενέσιμη χρήση εγκαθιδρύεται ως η βασική δίοδος χορήγησης της ουσίας, η «αντίστροφη μετάβαση» (Strang, Des Jarlais, Griffiths and Gossop, 1992) ή η απομάκρυνση από την ενέσιμη χρήση θα μπορούσε να είναι αναμενόμενη, μόνο στην περίπτωση που ισχυρές επιρροές – κοινωνικές, ψυχολογικές ή πρακτικής φύσης- μετακινήσουν το χρήστη καθοδικά στην ιεραρχία. Ο εντοπισμός παραγόντων που θα μπορούσαν να προαγάγουν ή να αναστείλουν αλλαγές στην μέθοδο/τρόπο χορήγησης έχει αποτελέσει το επίκεντρο μιας βιβλιογραφίας που αυξάνεται όλο και περισσότερο (Strang et al, 1992; Griffiths, Gossop, Powis and Strang, 1994). Από την εποχή της εμφάνισης των ιών HIV και Ηπατίτιδας C, η ανάπτυξη παρεμβάσεων με στόχο την αλλαγή των διόδων χορήγησης (Hunt, Griffiths, Stillwell, Southwell and Strang, 1999) ήταν βασική στην αποστολή της αντιμετώπισης της τοξικοξάρτησης. Η παρακάτω παρατήρηση ενός από τους συμμετέχοντες στη μελέτη επεξηγεί το γιατί.

Στη φυλακή διακινούσα λαθραία σύριγγες και έκλεβα μερικές από το ιατρείο. Αλλά αυτές ήταν βρώμικες. Είχαν χρησιμοποιηθεί από διαβητικούς. Αυτή ήταν η μοναδική πρόσβαση που είχα εκείνη την περίοδο. Υπήρχαν σύριγγες οι οποίες έκαναν το γύρο της πτέρυγας και πιθανά 40, 50 άτομα να τις είχαν χρησιμοποιήσει. Έπρεπε να τις πιέσεις με δύναμη στη φλέβα. Η ζημιά από την κάθε χρήση ήταν άσχημη, αλλά άξιζε. Από τη στιγμή που είχες βρει σύριγγα, το γνώριζες αυτό. (17, Α, 32, ΠΟΛΥ, 17, Ε)

Η συμπεριφορά η οποία μπορεί να οριστεί ως «εμμονή με τις βελόνες» είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο που βάζει ένα πολύ πραγματικό εμπόδιο στην προοπτική αλλαγής τόσο των συμπεριφορών χορήγησης της ουσίας όσο και των προτιμήσεων του χρήστη. Για το άτομο που κάνει χρήση, τα σχεδόν ταυτόχρονα αποτελέσματα της ενδοφλέβιας χορήγησης της ψυχότροπης ουσίας πρέπει να αποτελούν από μόνα τους μια σημαντική επιβράβευση. Ωστόσο, κάποιοι από τους χρήστες αναφέρουν ότι το μέσο χορήγησης (ένεση) είναι από μόνο του μέσο ευχαρίστησης. Ο διαχωρισμός των τόσο αλληλοσχετιζόμενων μέσων ευχαρίστησης είναι ένα δύσκολο, αλλά σημαντικό έργο. Σε ένα προηγούμενο άρθρο προς δημοσίευση, (Pates, McBride, Ball and Arnold, 2001) είχαμε συζητήσει για το θέμα των περιορισμένων δημοσιευμένων εμπειρικών αποδείξεων: αναφορές περιπτώσεων και γνώμες ειδικών για το θέμα της εμμονής με τις βελόνες. Ξεκινήσαμε με έναν πιθανό, μη θεωρητικό ορισμό της εμμονής με τις βελόνες: «Επαναλαμβανόμενο τρύπημα του δέρματος με τη χορήγηση ή όχι ψυχοτρόπων ουσιών μέσω ενδοφλεβίων, υποδορίων ή ενδομυϊκών διόδων, ανεξαρτήτως ουσίας ή ουσιών ή και αναμενόμενων αποτελεσμάτων από αυτή ή αυτές». Αυτή η μελέτη διερεύνησε το φαινόμενο στο πλαίσιο της ενέσιμης χρήσης ουσιών, αλλά το ίδιο φαινόμενο μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα που δεν κάνουν ενέσιμη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών (π.χ. ινσουλίνη), άτομα που κάνουν βελονισμό ή αντλούν ικανοποίηση από τα τατουάζ or piercing. Αν τέτοιοι τρόποι ενέσιμης χρήσης επιβεβαιωθούν στην περίπτωση των χρηστών που κάνουν ενδοφλέβια χρήση, τότε πρέπει να αναγνωριστεί η αίσθηση ικανοποίησης που προσφέρει η ενέσιμη χρήση από μόνη της και να προσδιοριστούν οι ιδιότητες αυτών των παραγόντων που παρέχουν δευτερεύοντα οφέλη. Ανεξάρτητα του αν προτείνεται ένα μοντέλο μάθησης (conditioning model) ή ένα ψυχοδυναμικό μοντέλο, είναι ξεκάθαρο ότι οι περίπλοκες ψυχολογικές διαδικασίες επιδρούν στην αναπαραγωγή και τη διατήρηση της συμπεριφοράς.

Η υπάρχουσα βιβλιογραφία προτείνει κάποιους πιθανούς αξιόλογους δρόμους προς διερεύνηση, οι οποίοι μπορούν να διευκολύνουν στην κατανόηση του γιατί οι χρήστες βρίσκουν την έξοδο από την ενέσιμη χρήση τόσο δύσκολη. Εκτός από τη φαρμακολόγία και την απλή διαδικασία μάθησης, υπάρχουν υποθέσεις σχετικά με το ότι η ενέσιμη χρήση συνδέεται με τη σεξουαλικότητα, το τελετουργικό της διαδικασίας, τον εκούσιο αυτοτραυματισμό, την αυτοεκτίμηση και τον κοινωνικό ρόλο του χρήστη (Βλ. για παράδειγμα: Pates et al, 2001; Courtwright, Joseph and Des Jarlais, 1989; Howard and Borges, 1971; Stewart, 1987; Trebach, 1982; Levine, 1974; Friedman, Furst, Jose, Curtis, Neagus, Des Jarlais, Goldstein and Ildefonso, 1998). Υπάρχουν δυο βασικές αδυναμίες στην υπάρχουσα βιβλιογραφία: 1. Η αποσπασματική φύση των τεκμηρίων, τα οποία χρειάζεται να ενσωματωθούν σε ενιαίο σύνολο αν και προέρχονται από ανόμοιους τύπους δεδομένων, πολύ συχνά ανέκδοτων, από διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια σε βάθος χρόνου άνω των τεσσάρων δεκαετιών. 2. Η αδυναμία να ορίσουμε το τι εννοούμε με τον όρο «εμμονή με τις βελόνες».

Σε αυτήν τη μελέτη, προσπαθήσαμε να θέσουμε μια σειρά ερωτήσεων: Μπορεί ένα δείγμα χρηστών από το Ενωμένο Βασίλειο στο τέλος της δεκαετίας του 1990 να περιγράψει τα χαρακτηριστικά της εμμονής με τις βελόνες, σύμφωνα με τις υποθέσεις και τις περιγραφές της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, ενώ μιλάνε για την προσωπική τους εμπειρία από τις βελόνες; Περιγράφουν άλλα φαινόμενα τα οποία δεν έχουν αναγνωριστεί στο παρελθόν; Μπορούν οι απόψεις των χρηστών να συντεθούν έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένα πλαίσιο εργασίας ικανό να περιγράψει ή να εξηγήσει το φαινόμενο της εμμονής με τις βελόνες και αν ναι μπορεί να δείξει το δρόμο για περαιτέρω διερεύνηση και παρέμβαση;

ΜΕΘΟΔΟΙ

Η δεοντολογική έγκριση για τη μελέτη δόθηκε από την Αρχή Υγείας – Τοπική Επιτροπή Έρευνας και Δεοντολογίας. Οι συμμετέχοντες, αφού έλαβαν προφορικές και γραπτές πληροφορίες για το ερευνητικό έργο, υπέγραψαν τη φόρμα συγκατάθεσης. Δεν αμείφθηκαν για τη συμμετοχή τους στην έρευνα, ενώ η επιλογή έγινε μεταξύ τωρινών και παλαιότερων χρηστών ουσιών, οι οποίοι παρακολουθούσαν μια από τις τέσσερις υπηρεσίες αντιμετώπισης της τοξικοεξάρτησης στη Νότια Ουαλία. Οι δύο από αυτές τις υπηρεσίες είναι υπηρεσίες υγείας που ασχολούνται με τη θεραπεία και οι άλλες δυο είναι μη θεσμικές «υπηρεσίες στο δρόμο.» Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν μέσω διαφημιστικών πινακίδων σε χώρους αναμονής και παραπομπών από key-worker. Επιχειρήθηκε να είναι από άτομα που θεωρούσαν ότι είχαν κάποια στιγμή στο παρελθόν εμμονή με τις βελόνες, χωρίς όμως να είναι προαπαιτούμενο για τη χρονική στιγμή της συνέντευξης.

Οι συνεντεύξεις διεξήχθησαν με εμπιστευτικότητα σε χώρο προσβάσιμο για τους συμμετέχοντες, από τους ΝΒ και ΚΑ στο διάστημα Δεκεμβρίου 1998 και Μαΐου 1999. Δεκαοκτώ συνεντεύξεις διεξήχθησαν ατομικά και τρεις σε ζευγάρια. Από τους είκοσι τέσσερις συμμετέχοντες που έδωσαν συνέντευξη 20 ήταν άνδρες (83%) και 4 γυναίκες. Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν τα 33 χρόνια (διακύμανση 21-51). Η μέση διάρκεια της παράνομης χρήσης ουσιών ήταν τα 15,3 χρόνια (διακύμανση 1,5 35) και της ενέσιμης χρήσης τα 11,6 (διακύμανση 1,5 – 33). Δεκαπέντε άτομα (62%) είχαν κάνει ενέσιμη χρήση στη διάρκεια του προηγούμενου μήνα.

Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μιλήσουν για τη συμπεριφορά τους ως προς τη χρήση, μέσω ανοικτών ερωτήσεων. Επίσης, οι συνεντευκτές χρησιμοποίησαν προκαθορισμένες παροτρυντικές ερωτήσεις, για να προκαλέσουν ιδέες γύρω από πιθανά σημαντικά πεδία εντοπισμένα στη βιβλιογραφία, εάν αυτά δεν αναφέρονταν αποσπασματικά. Τα πεδία παρότρυνσης ήταν τα εξής: έναρξη της ενέσιμης χρήσης, ο επαναλαμβανόμενος τρόπος χρήσης του ατόμου, εξοπλισμός για την ένεση, ουσία χορήγησης (ναρκωτική ή άλλη), στάση και προσδοκία από την ένεση, δυσκολίες που βίωσαν ως προς το να σταματήσουν την ενέσιμη χρήση, κοινωνική συμπεριφορά και ενέσιμη χρήση, σχέση ανάμεσα στην ενέσιμη χρήση και το σεξ.

Όλες οι συνεντεύξεις μαγνητοφωνήθηκαν σε μικροκασσέτα και καταχωρήθηκαν σε βάση δεδομένων Atlas / ti (Muhr, 1997). Το Αtlas / ti είναι στατιστικό πακέτο ποιοτικής ανάλυσης δεδομένων το οποίο επιτρέπει την κωδικοποίηση και ανάλυση ομάδων δεδομένων, όπως των καταχωρημένων συνεντεύξεων. Η ΚΑ έκανε την αρχική ανάλυση καταχωρώντας τα δεδομένα. Τα αντίγραφα των συνεντεύξεων αναλύθηκαν από την ΚΑ, η οποία έκανε και την προκαταρκτική κατηγοριοποίηση. Στη συνέχεια ο AJM επανήλθε στις αρχικές καταχωρήσεις, επεξεργάστηκε το περιεχόμενο των ομιλιών αυτών των κατηγοριών αναζητώντας επιπλέον πιθανά θέματα. Κατόπιν οι RP και AJM ανασκόπησαν τα παραπάνω και αποφασίστηκε η τελική επιλογή των προτάσεων καθώς και η συχνότητα εμφάνισης τους και τα ερμηνευτικά σχόλια.

Η επιλογή των παραθέσεων έγινε με στόχο τις προθέσεις των ερευνητών να καλύψουν όλες τις απόψεις που εκφράστηκαν συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έρχονταν σε αντίθεση με την κοινή κατανόηση των συγγραφέων και των συμμετεχόντων. Η επιλογή έγινε, επίσης, με στόχο την αποφυγή πλεονασμών και επαναλήψεων. Επιπλέον, δεν λήφθηκε υπόψη ο συντελεστής βαρύτητας της συχνότητας με την οποία οι συμμετέχοντες περιέγραψαν συγκεκριμένα φαινόμενα. Οι περιγραφές, όταν αυτό ήταν εφικτό, ήταν σε πρώτο πρόσωπο αντί σε τρίτο. Η επιλογή των παραθέσεων έγινε κυρίως με στόχο την αντιπροσώπευση της έκτασης των απόψεων που παρουσιάζονταν. Ωστόσο, δεν επιλέχθηκαν έτσι ώστε να αντιπροσωπεύσουν την γνώμη που θα συντασσόταν με τις υποθέσεις των συγγραφέων. Οι λέξεις που χρησιμοποίησαν οι συμμετέχοντες αναπαρήχθησαν χωρίς να γίνει επιμέλεια. Δεν έγινε καμία προσπάθεια να απεικονιστεί σε έντυπη μορφή η διάλεκτος ή η προφορά των συμμετεχόντων. Έτσι για παράδειγμα το “goin’” γράφεται “going” και το “gotta” γράφεται “got to.”

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Έναρξη της ενέσιμης χρήσης και κοινωνικός ρόλος

Οι απόψεις για τη χρήση των βελόνων, όπως αυτές εκφράστηκαν, φαίνεται να ποικίλουν πριν και μετά την έναρξη της ενέσιμης χρήσης. Ο «φυσιολογικός» φόβος για τις βελόνες πριν την έναρξη της πορείας στην ενέσιμη χρήση ήταν κοινός. Μεγαλύτερη έκπληξη προκάλεσαν ίσως οι περιγραφές της επίμονης αποστροφής για τις βελόνες, ακόμα και μετά από αρκετά χρόνια ενέσιμης χρήσης.

Πάντα έλεγα ότι δεν θα κάνω ποτέ ενέσιμη χρήση, γιατί δεν μπορώ καθόλου τις βελόνες. Η εικόνα του πόνου, των νοσοκομείων και του πρεζάκια. Την πρώτη φορά δεν κοιτούσα, ξέρεις. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι δεν θα βαρέσουνε ποτέ λόγω του φόβου τους για τις βελόνες, αλλά όταν έρχεται η ώρα, το ξεπερνάνε. (16, Α, 30, AM, 10, ΔΚ)

Ήμουν τρομοκρατημένος. Οι βελόνες με έκαναν και λιποθυμούσα, όταν ήμουν παιδί. Όταν πήγαινα για ενέσεις στο ιατρείο του σχολείου, λιποθυμούσα. Ακόμα και τώρα είμαι κοντά στο να λιποθυμήσω, όταν χρειάζεται να κάνω εξετάσεις αίματος. Ακούω ένα σφύριγμα στα αυτιά μου και αρχίζω να ζαλίζομαι. (21, Α, 51, ΟΠ, 33, Ε)

Δεν μου αρέσει να βλέπω κανέναν άλλο να το κάνει. Έχω δει τον φίλο μου να το κάνει μια δυο φορές και με πιάνει πανικός και πραγματικά τρέμω. Επομένως δεν είναι ό,τι καλύτερο να με έχεις δίπλα σου, όταν έχεις βελόνα. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Ένας συνηθισμένος τρόπος για να ξεπεράσει κανείς αυτόν τον αρχικό φόβο είναι να βάλει κάποιο φίλο του να του κάνει την ένεση, ενώ αυτός θα κοιτάει αλλού.

Κάποτε είχα μια συνήθεια και τότε μου έδειξαν πως να το κάνω μόνος μου, μου πήρε πολύ χρόνο, γιατί πραγματικά δεν συμπαθούσα τις βελόνες, όπως όταν το έκανα στην αρχή, είχα συνηθίσει να γυρίζω το κεφάλι μου αλλού. (10, Α, 25, AM, 4, ΔΚ)

Για ορισμένους το να κάνει κανείς ένεση είναι πηγή ντροπής, ένα προσωπικό ελάττωμα.

Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, δεν μου αρέσει το κομμάτι της ένεσης. Ποτέ δεν μου άρεσαν πραγματικά οι βελόνες. Είναι εξευτελιστικό, ντρέπομαι για ότι κάνω. (13, Γ, 21, OΠ, 5, Ε)

Ήξερα ότι δεν έπρεπε να το κάνω, αλλά νόμιζα ότι θα μπορούσα να ξεφύγω και κανείς να μη μάθει τίποτα, επομένως δεν νιώθω και τόσο βρώμικος. (15, Α, 29, AM, 5, ΔΚ)

Για άλλους που βρίσκονται στο περιθώριο, το να κάνουν ενέσιμη χρήση αποτελεί εκδήλωση της επιθυμίας τους για απόρριψη των κοινωνικών αξιών.

Είναι ταμπού, δεν πρέπει να το κάνεις, είναι σκανδαλιστικό και μου αρέσει να κάνω πράγματα κόντρα στο ρεύμα. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Για ένα συμμετέχοντα, τα σημάδια από τις ενέσεις γιορτάζονταν ως τεκμήρια της συμμετοχής στην ομάδα, ίσως και ως τεκμήριο περάσματος σε αυτή. (perhaps evidence of a rite of passage.)

Πάντα κυκλοφορούσαμε δείχνοντας ο ένας στον άλλον τις μελανιές μας και ήταν όπως δίνεις στο κορίτσι σου ένα φιλί που αφήνει σημάδι, ω ναι! ήταν φοβερό να το κοιτάς, αλλά υποθέτω ότι ήταν σαν σημάδι αγάπης ή κάτι τέτοιο. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Φαρμακολογία

Οι πιο προφανείς λόγοι για την ενέσιμη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών είναι η έλλειψη απωλειών της ουσίας και η ραγδαία έλευση των αποτελεσμάτων της, αυτό που αποκαλείται «φτιάξιμο» ή «ανέβασμα.». Αρκετοί χρήστες έχουν προσδιορίσει τον οργανικό ρόλο της ενέσιμης χρήσης ως τον πρωταρχικό και μερικές φορές το μοναδικό λόγο για να κάνουν ενέσιμη χρήση.

Χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να έχεις αποτέλεσμα από την καπνιστή. Ξέρεις ότι πρέπει να καπνίσεις μια ώρα πριν …σε σύγκριση με τα πέντε λεπτά, ξέρεις, είναι πολύ μεγάλη η διαφορά. (01, Α, 37, OΠ, 20, Ε)

Δεν μου έχουν απομείνει πολλές φλέβες, αλλά θα καθίσω να ψάξω όλο μου το σώμα για να βρω ένα σημείο να βαρέσω, γιατί θέλω να φτιαχτώ. Όχι γιατί χρειάζομαι τη βελόνα, αλλά γιατί θέλω η ουσία να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Αν την καταπιώ θα αρρωστήσω. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Πριν την ένεση: Η τελετουργία

Όσον αφορά την τελετουργία της χρήσης της ουσίας, οι συμμετέχοντες ήταν αρκετά ομιλητικοί, περισσότερο από κάθε άλλο θέμα που συζητήθηκε. Ένα πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας είναι να χρησιμοποιεί κανείς τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Θυμάμαι που πήγαινα να αγοράσω αυτό που λέμε «πύραυλο», που οι παλιοί γιατροί συνήθιζαν να χρησιμοποιούν, a real fancy piece of gear, το οποίο ήταν φτιαγμένο από γυαλί και ανοξείδωτο ατσάλι σαν αυτό που βλέπεις στον Dr Kildare ή κάτι τέτοιο και συνήθιζα να το έχω πάντα γυαλισμένο. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Δεν είναι το φτιάξιμο, είναι το πράγμα, είναι το να τα βάλεις όλα μαζί. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις αναπτήρα Zippo και χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις αυτό και το άλλο. (03, Α, 41, AM, 10, Ε)

Η τελετή και το να ακολουθήσει κανείς τη σωστή διαδικασία μπορεί να αποτελέσει ζήτημα κεντρικής σημασίας.

Είναι όπως το παιδί με το παιχνίδι, ξέρεις, ή όπως ο μοναχός με τη θρησκεία, το παίρνεις τόσο ψηλά ή χαμηλά όσο θέλεις να πάει. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Ένας συμμετέχων περιέγραψε ότι έφτασε σχεδόν σε στάδιο διαλογισμού (διαλογιστικής απόσπασης) κατά την τελετουργική διαδικασία.

Κατά κάποιο τρόπο βγάζει από το μυαλό σου πράγματα όπως θέλεις πραγματικά, ξέρεις. Εστιάζεις μόνο σε αυτό και δεν παρατηρείς ούτε νοιάζεσαι για οτιδήποτε άλλο συμβαίνει γύρω σου. (05, Α, 34, OΠ, 12, ΔΚ)

Αντιθέτως, ένας άλλος συμμετέχων περιέγραψε τη χαρά της προετοιμασίας ως σχεδόν καλύτερη από τα αποτελέσματα της ουσίας. the rush or drug effects.

I am like quick get me home and I cannot get the words out fast enough sometimes and that is like without doing the stuff. I have had the rush holding onto it. You get a buzz out of that, getting it all prepared, it is like an anti-climax after. (11, Α, 30, ΟΠ, 14, ΔΚ)

Η ένεση από μόνη της (The Injection Itself)

Αφού ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες, στο επίκεντρο του σχολιασμού τέθηκε η διείσδυση της βελόνας στο δέρμα και η πρώτη εικόνα του αίματος καθώς η βελόνα εισχωρεί στη φλέβα.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να το περιγράψω είναι όταν κάθομαι και γεμίζω τη σύριγγα και τη βλέπω κοντά στο βουβώνα μου και βλέπω το αίμα. Τότε αισθάνομαι ότι χαλαρώνω περισσότερο και μετά φτιάχνομαι. (05, Α, 34, OΠ, 12, ΔΚ)

Όταν είσαι καινούριος στην ενέσιμη χρήση αρχίζεις και νιώθεις το φτιάξιμο από τη στιγμή που η βελόνα τρυπάει το δέρμα σου, έστω και αν δεν είναι δυνατό να έχει κυλήσει στο αίμα σου ή να έχει φτάσει στον εγκέφαλό σου. Αυτό το νιώθεις και το αποκαλούν το χτύπημα της βελόνας. Είναι τόσο δυνατό, είναι σαν ένα χτύπημα, πριν όμως σε χτυπήσει. (06, Α, 41, AM, 7, ΔΚ)

Υπάρχουν δυο μέρη σε αυτό, ξέρεις, χτυπάς τη βελόνα και τραβάς πίσω το έμβολο και το αίμα τρέχει στο σωλήνα, και όταν το βλέπεις αυτό να συμβαίνει, κάτι μέσα δημιουργεί έναν ερεθισμό και αυτό είναι το μισό του χτυπήματος. Είναι όπως όταν βλέπεις το αίμα να κυλάει στο σωλήνα, είναι σαν, ναι έχω μπει μέσα και να γνωρίζεις ότι αυτό που έχω να κάνω είναι να πιέσω το έμβολο προς τα κάτω και είμαι εκεί. You know, so its like, getting that first bit sorted, getting it right, that is half the battle. (04, Α, 30, OΠ, 1.5, Ε)

Η σκέψη ότι μπορεί να έχει μείνει υπόλειμμα ουσίας στη σύριγγα μπορεί να αποτελέσει την αιτία για να ξεβγάλει κάποιος τη σύριγγα με αίμα, χωρίς να μετακινήσει τη βελόνα.

Κάνεις την ένεσή σου και το αίμα έρχεται πίσω και έχει μείνει λίγο μέσα. Έτσι, αυτό που κάνεις είναι να τραβήξεις λίγο αίμα και να ξεβγάλεις τη σύριγγα, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι τραβάνε αίμα και ξεβγάζουν τη σύριγγα και την ξαναξεβγάζουν, ξανά και ξανά. (08, Α, 47, OΠ, 15, Ε)

Πρέπει να ήμασταν εκεί για περίπου 20 λεπτά, οπού αυτός ο τύπος «δούλευε» το αίμα μέσα και έξω από τη βελόνα και στο σώμα του. Ήταν κάτι σαν την κόλαση του Δάντη, πραγματική φρίκη. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Η δεξιοτεχνία ένεσης (Skill at Injecting)

Το να κάνει κανείς ενέσιμη χρήση είναι μια δεξιότητα, η οποία όταν επιτυγχάνεται επηρεάζει αφενός την αυτοπεποίθηση του ατόμου που την κάνει στον εαυτό του και αφετέρου, όταν γίνεται σε άλλους, το ρόλο και την κοινωνική τους θέση.

Ένοιωσα σαν να είχα πετύχει κάτι, κάτι το οποίο αρκετό καιρό πριν μισούσα. Το γεγονός ότι το έκανα. Πιστεύω τώρα ότι δεν χρειάζεται να βασίζομαι σε κανέναν. (15, Α, 29, AM, 5, ΔΚ)

It used to give me a buzz. Επειδή δεν μπορούσαν να το κάνουν μόνοι τους, ζητούσαν από εμένα να το κάνω για αυτούς. Ήταν λυπητερό να κοιτάς πίσω. Μπορούσα να έχω οποιονδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, ξέρεις. (22, Α, 37, AM, 7, Ε)

Η ένεση για την ένεση: Υποκατάσταση με άλλα ναρκωτικά και νερό

Ένας τρόπος για να μεγιστοποιήσει κανείς τον αριθμό των ενέσεων είναι να χωρίσει τη διαθέσιμη ουσία σε μικρότερες δόσεις.

Πιθανά να παίρνω τρία ή τέσσερα χτυπήματα από μια μικρή δόση. Whereas before it would just be chuck it on you know, and also whatever fun it is that I get that I can not really explain, out of injecting it as well, it’s more opportunity for sticking a needle into my arm. Δεν φτιάχνομαι πολύ, αν φτιάχνομαι καθόλου. Εξακολουθώ να έχω το αποτέλεσμα της ουσίας, αλλά όχι το φτιάξιμο. (04, Α, 30, ΟΠ, 1.5, Ε)

Ο πειραματισμός με πολλές ουσίες αποτελεί χαρακτηριστικό της ιστορίας ορισμένων συμμετεχόντων.

Dope, which gave me a dirty hit, em, victory V gums, these little diamond shaped tablets that are around; I used to think “I have got a new works, what can I inject with it?” (06, Α, 41, AM, 7, ΔΚ)

Στην περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο η χρήση της επιθυμητής ουσίας δεν είναι δυνατή, η αναζήτηση νέων εμπειριών μπορεί να διαχωριστεί από τη χρήση διαφορετικής κατηγορίας ουσιών ή νερού. Η ένεση με νερό πιθανά και το ξέβγαλμα με νερό παίρνει διαφορετικές μορφές.

Ξαναχρησιμοποιώ από το φίλτρο, ίσως μια δυο φορές, πιθανά να βγάλεις κάτι, μετά δεν μπορείς να βγάλεις τίποτα, όμως εξακολουθώ να το κάνω όπως και να έχει. (04, Α, 30, ΟΠ, 1.5, Ε)

Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στο να το παίρνεις από τη μύτη και από τη φλέβα. Αυτή είναι η μοναδική διαφορά ανάμεσα σε αυτό, το ανέβασμα, αύτη η αίσθηση του να φτιάχνεσαι. Και πιστεύεις ότι θα εξακολουθείς να νιώθεις ανεβασμένος κάνοντας ένεση με νερό ή οτιδήποτε άλλο. (10, Α, 25, AM, 4, ΔΚ)

Μπορώ να θυμηθώ φορές όταν πέρναγα στερητικά και μόνο που βάραγα με νερό με ικανοποιούσε για μια με δυο ώρες, so I suppose there is a bit to it like, that is psychologically down to the needle and having put something inside you. (01, Α, 37, OΠ, 20, Ε)

Ο πόνος

Το να κάνει κανείς ένεση είναι αναπόφευκτα μια επώδυνη διαδικασία. Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν διαφορετικές αντιδράσεις στον πόνο. Υπήρχαν άτομα τα οποία με δυσκολία άντεχαν τον πόνο μόνο και μόνο για να νιώσουν ανεβασμένοι και άτομα στα οποία ο πόνος προκαλούσε ηδονή. Κάποιοι άλλοι υποστήριξαν ότι η διαδικασία του να κάνει κανείς ένεση μπορεί να υποδηλώνει τάση αυτοτραυματισμού. Ο πρώτος συμμετέχων περιγράφει μια επιθυμία να αναβάλει την ανακούφιση από το στερητικό σύνδρομο μέχρι να ανεβρεθεί ο εξοπλισμός για την ένεση. describes a willingness to defer relief from withdrawal symptoms until injecting equipment is available.

Θα περίμενα ακόμα και όλο το βράδυ προκειμένου να βρω βελόνα, δεν θα σκεφτόμουν να κυνηγήσω το δράκο, απλά δεν θα το σκεφτόμουν. Απλά θα περιμέναμε και θα νιώθαμε άρρωστοι. (20, Γ, 50, OΠ, 33, Ε)

Πονάει και δεν μου αρέσει αυτός ο πόνος, αλλά πρέπει απλά να συμβεί, εφόσον θέλω να νιώσω αυτήν την αίσθηση. Εννοώ ότι πρέπει να πάω έξω και να το κάνω. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Πιστεύω ότι θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να σχετιστεί με τον αυτό-ακρωτηριασμό. Εννοώ ότι συνήθιζα να κόβω τους βραχίονές μου συνέχεια. Ξέρεις. Βασικά επειδή με πονούσαν. Αρκετοί χρήστες αυτό-ακρωτηριάζονται και κάνουν τέτοιου είδους πράγματα, ξέρεις είναι ένας τρόπος να προκαλέσεις κακό στον εαυτό σου. (20, Γ, 50, OΠ, 33, Ε)

Όπως πιθανά είναι αναμενόμενο, το αυξανόμενο προσωπικό κόστος και οι φθίνουσες απολαβές είχαν ως αποτέλεσμα την αλλαγή στη συμπεριφορά ορισμένων ατόμων ως προς την ενέσιμη χρήση.

When it dragged out longer and longer and you started getting blood all over the place and hitting yourself and feeling pain. Τότε άρχισα να νιώθω λιγότερο μαγεμένος από τη βελόνα και υπήρχε μια περίοδος που γύριζα τη βελόνα ανάποδα, την έβαζα στο στόμα μου και έκανα σαν σύριγγα. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Είχα φτάσει σε ένα σημείο, όπου ευχόμουν να υπήρχε ένα μαγικό κουμπί, το οποίο θα πατούσα και θα το ξεφορτωνόμουν και θα ξέφευγα από αυτό. (08, M, 47, OP, 15, I)

Ανύπαρκτες φλέβες και εμμονή

Ένα συνηθισμένο πρόβλημα για τους ενέσιμους χρήστες είναι η σταδιακή καταστροφή των φλεβών τους εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης, λαθεμένων τεχνικών μετάγγισης, μολύνσεων, άμεσων τοξικών αποτελεσμάτων των ουσιών αλλά και νοθευμένων υποκατάστατων τους.

Ξεκίνησα από το να μη χρειάζεται να χρησιμοποιώ αιμοστατικούς επιδέσμους. Τα χέρια μου είχαν μεγάλες, τεράστιες φλέβες και όλοι οι φίλοι μου με ζήλευαν. Στο τέλος κατέληξα με επίδεσμο στο βραχίονα μου, μέσα έξω να σκαλίζω, προσπαθώντας να βρω μια φλέβα. (15, Α, 29, AM, 5, ΔΚ)

If you missed with just a bit you were in agony. Τις είχα περίπου τρία χρόνια, αλλά ήταν τρομακτικές, ήταν σαν τρύπες από σφαίρες. Και ήμουν τόσο χάλια που συνέχιζα και έκανα ένεση στις τρύπες. (03, Α, 41, AM, 10, Ε)

Όταν δεν μπορώ να βρω φλέβα, επιμένω. Αν δεν μπορώ να τη βρω μπορεί να είμαι εκεί για πολλές ώρες και θα το κάνω, απλά θα το κάνω, το κατά πόσο το σώμα μου θα έχει ταχύτητα στη συνέχεια είναι δευτερεύον ζήτημα. Μερικές φορές είμαι σαν το μαξιλαράκι που βάζουν τις καρφίτσες. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Ω! ναι, αλλά όταν δεν μπορείς να βρεις τη φλέβα, ανεβαίνεις μόλις δεις το αίμα. Λες ω! να μια καλή. Θυμάμαι μια φορά, έψαχνα για να κάνω ένεση, χρησιμοποίησα περίπου 80 διαφορετικές βελόνες και έπρεπε να τις αλλάζω συνεχώς γιατί το αίμα τις έφραζε. (17, Α, 32, ΠΟΛΥ, 17, Ε)

Σεξ

Η άποψη ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στο σεξ και τη χρήση ουσιών, ιδιαίτερα την ενέσιμη, αποτελεί κοινή διαπίστωση. Ωστόσο οι χρήστες δεν είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν για αυτό το θέμα. Όπως το τοποθέτησε ένας συμμετέχων:

Δεν θα το παραδεχθώ, αλλά κάπου εκεί πρέπει να υπάρχει κάτι. Αλλά δεν θα καταφέρεις ένα πρεζάκια να το παραδεχθεί, ποτέ, αλλά είναι τόσο προφανές. (08, Α, 47, OΠ, 15, Ε)

Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες, υπάρχουν τρεις πιθανοί τύποι σεξουαλικών συσχετισμών. Ο πρώτος αφορά τη χρήση των σεξουαλικών αναλογιών για την εμπειρία.

Υπάρχει η απλή αναλογία του πέους και της μήτρας. Ξέρεις, κάτι διεισδύει, διεισδύει στο δέρμα και σε κάνει να νιώθεις ανεβασμένος, κάτι που είναι παρόμοιο με τον οργασμό. (08, Α, 47, OΠ, 15, Ε)

And he gave me this hit of speed and it was great, it was like an orgasm. (06, Α, 41, AM, 7, ΔΚ)

Ο δεύτερος αφορά τη χρήση της ένεσης σαν ένα αποδεκτό μέσο για να νιώσει κανείς οικειότητα.

Γνωρίζω τουλάχιστον δυο περιπτώσεις όπου μια κοπέλα είχε έρθει σε μένα για να βαρέσει και αυτό έγινε αντί του σεξ και όλα ήταν όπως στο σεξ, αλλά δεν ήταν. (02, Α, 50, AM, 25, Ε)

Εννοώ ότι το γεγονός ότι οι άνθρωποι κάνουν ενέσιμη χρήση και όταν ψάχνουν για αυτό, ενώ ξέρω ότι έχουν και άλλες φλέβες, ψάχνουν να βρουν στο μηριαίο και σκέφτομαι ωραία, αλλά γιατί; Συνήθως βάζουν κάποιον άλλο να τους το κάνει. (08, Α, 47, OΠ, 15, Ε)

Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την απόδοση ευχαρίστησης στους συντρόφους.

Εντάξει, όταν βαράγαμε μαζί με την πρώην σύντροφό μου, αυτή ξεφώνιζε γιατί εγώ ήμουν αυτός που της έδινε το χτύπημα. (01, Α, 37, OΠ, 20, Ε)

It was like the boy who injected me all those years ago, he got pleasure, he used to get off on it, you know. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Μόνο μία από τους συμμετέχοντες αναφέρθηκε στη σεξουαλική ηδονή, όσον αφορά την ίδια, αλλά δεν ήταν σίγουρη αν αυτό προερχόταν από την ένεση ή ήταν το αποτέλεσμα της ουσίας.

Έχεις μια ψευτο- αναλαμπή, έτσι την αποκαλώ εγώ και είναι ένα διεστραμμένο συναίσθημα. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Οι συσχετισμοί ανάμεσα στο σεξ και την ενέσιμη χρήση αναφέρονταν συνέχεια. Ωστόσο, είναι δύσκολο να διαχωρίσει κανείς το σεξ ως μεταφορά της ευχαρίστησης του να κάνει κανείς ένεση από τα σεξουαλικά αισθήματα ως φαινόμενο που προκαλείται από τη διαδικασία της ένεσης. Με δεδομένη τη γνωσιακή φύση του ερωτισμού, αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό διαχωρισμό, αλλά αυτό που μπορεί να συμβαίνει είναι να χρησιμοποιηθεί το σεξ ως αναλογία, γιατί είναι ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα τα οποία ανέφεραν οι συμμετέχοντες.

Τι είναι η εμμονή με τις βελόνες;

Δεν ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ορίσουν την εμμονή με τις βελόνες. Ωστόσο, παρέθεσαν οικειοθελώς κάποιες εκδοχές. Ορισμένοι ήταν επιφυλακτικοί:

Πιστεύω ότι η πραγματική εμμονή με τις βελόνες είναι ένας μύθος, γιατί εάν ερχόταν κάποιος και ανακάλυπτε κάτι το οποίο θα έμπαινε στο σύστημα τρεις ή πέντε φορές γρηγορότερα από τη βελόνα, τότε θα το προτιμούσα. (01, Α, 37, OΠ, 20, Ε)

Αρκετοί συμμετέχοντες θεωρούσαν ότι έχουν δει άλλα άτομα να έχουν εμμονή με τις βελόνες με την έννοια του να κάνει κανείς ένεση μονό και μόνο για την ένεση ή να κάνει χρήση νερού, αλλά δήλωσαν ότι ποτέ δεν βίωσαν οι ίδιοι κάτι ανάλογο.

Δεν το έχω κάνει ποτέ ο ίδιος. Αν δεν υπάρχει η ουσία στη φύσιγγα δεν θα τη βάλω οπουδήποτε κοντά σε εμένα. (09, Α, 29, ΟΠ, 4, Ε)

Ξέρω ότι δεν έχω εμμονή με τις βελόνες, γιατί η φίλη μου που έχει θα βαρέσει με οτιδήποτε, ακόμα και με ζεστό νερό. Αυτό είναι κάτι το οποίο μου φαίνεται τρελό, γιατί από τη στιγμή που δεν υπάρχει ουσία, γιατί να ασχολούμαι με αυτό; (24, Γ, 49, ΟΠ, 29, ΔΚ)

Αρκετοί συμμετέχοντες υποστήριξαν ότι η εμμονή με τις βελόνες αποτελεί την αναζήτηση της πρώτης εμπειρίας ή των εμπειριών από την ενέσιμη χρήση, μερικές φορές λόγω νοσταλγίας, αλλά και λόγω ανοχής στα φάρμακα.

Πάντα υπήρχε κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού μου που με έκανε να σκέφτομαι ότι θα «ανέβω» όπως συνήθιζα να κάνω, αλλά ποτέ δεν συνέβαινε. Σκέφτομαι ότι για να νιώσω το συναίσθημα που αναζητώ θα έπρεπε να πάρω αρκετό, τόσο που θα σκότωνα τον εαυτό μου. (05, Α, 34, OΠ, 12, ΔΚ)

Ας το πούμε απλά: Ποτέ δεν θα βαρέσεις τόσο καλά όσο την πρώτη φορά. (04, Α, 30, OΠ, 1.5, Ε)

Μετά τις πρώτες φορές, δεν νιώθεις άλλο το ανέβασμα. (22, Α, 37, AM, 7, Ε)

Αρκετοί συμμετέχοντες προσπάθησαν να μεταφέρουν τον τρόπο που η ουσία και η ένεση μπερδεύονται μεταξύ τους.

That is the hardest thing to give up like, because you just can not stop doing it like. I do not know, instant, instant hit like. Cannot be bothered waiting. I would rather give up the whole lot. (23, Α, 26, AM, 2, Ε)

Με κανένα τρόπο δεν μπορώ να πω ότι θα σταματήσω να χρησιμοποιώ τη βελόνα. Μαζί θα πρέπει να σταματήσω να χρησιμοποιώ και το/τη sulphate, γιατί αυτά τα δυο πάνε μαζί. (03, Α, 41, AM, 10, Ε)

Πραγματικά είναι σαν ένας διπλός έλικας, η βελόνα και η ουσία, κατά κάποιον τρόπο είναι μπλεγμένα αυτά τα δυο. (21, Α, 51, ΟΠ, 33, Ε)

Το πιο δύσκολο πράγμα να παρατήσει κανείς είναι η βελόνα. Πρώτα μου λείπει η βελόνα και μετά η ουσία. (22, Α, 37, AM, 7, Ε)

I do not think I actually like the speed any more. Στην ουσία κάθε φορά που το κάνω, αρρωσταίνω. Είναι μόνο η βελόνα. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

Για ορισμένους συμμετέχοντες αυτή καθεαυτή πράξη της ένεσης αρχίζει να αποτελεί ευχαρίστηση από μόνη της και τελικά γίνεται το μοναδικό ευχάριστο συστατικό της διαδικασίας λήψης ουσιών.

Άρχισα να ευχαριστιέμαι όταν ουσιαστικά τρύπαγα το βραχίονα μου με τη βελόνα. (04, Α, 30, ΟΠ, 1.5, Ε)

Αλλά όταν το κάνεις, ναι έτσι είναι, είναι καλύτερα από όταν η ίδια η ουσία μπαίνει μέσα σου. (07, Γ, 33, AM, 13, Ε)

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Η επισκόπηση των Pates et al. (2001) υπογραμμίζει την έλλειψη βιβλιογραφίας, όσον αφορά την εμμονή με τις βελόνες και την απουσία θεωρητικού πλαισίου διερεύνησης και ανάλυσης των συστατικών αυτού του φαινομένου. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να ανακαλύψει εάν τα άτομα που θεωρούν ότι έχουν εμμονή με τις βελόνες, ταιριάζουν με το μοντέλο που προτείνουν οι Pates et al. Τα άτομα που έλαβαν μέρος στις συνεντεύξεις δεν αποτελούν τυχαίο δείγμα. Ορισμένοι ορίζουν τους εαυτούς τους ως έχοντες εμμονή με τις βελόνες, χωρίς ,όμως, να γνωρίζουν κανένα είδος ορισμού όσον αφορά το φαινόμενο ή τις αναφερόμενες παραμέτρους του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήρθαν στην επιφάνεια και άλλα θέματα εκτός των προαναφερομένων. Για παράδειγμα, αρκετοί συμμετέχοντες αναφέρθηκαν στη μετάβαση από τη φοβία για τις βελόνες στην ευχαρίστηση από αυτές.

Δεν αποτελούσε προαπαιτούμενο οι συμμετέχοντες να έχουν εμμονή με τις βελόνες κατά τη στιγμή της συνέντευξης. Δεν υπήρχαν περιορισμοί όσον αφορά την ηλικία, το χρόνο παραμονής στην ενέσιμη χρήση, την κύρια ουσία χρήσης κ.λπ., γιατί, για παράδειγμα, τέτοιου είδους περιορισμοί θα μπορούσαν να αποκλείσουν ενδιαφέρουσες και σχετικές περιπτώσεις. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά ήταν προφανή σε όλο το κατά κάποιο τρόπο skewed δείγμα. Αυτό το δείγμα μπορεί να αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά άλλων ατόμων που έχουν εμμονή με τις βελόνες, δεδομένου όμως του ότι δεν υπάρχει άλλη συγκρίσιμη έρευνα, απαιτείται επιπλέον ερευνητική δουλειά.

Οι επεξηγηματικές συνεντεύξεις χρησιμοποιήθηκαν έτσι ώστε να μπορέσουν τα άτομα να περιγράψουν διαφορετικά φαινόμενα, να αντικρούσουν και επιπλέον να διυλίσουν το δόκιμο ορισμό του όρου «εμμονή με τις βελόνες». Οι συμμετέχοντες ενθαρρύνθηκαν να μιλήσουν ελεύθερα. Οι παρακινητικές εκφράσεις χρησιμοποιήθηκαν μόνο στο τέλος των συνεντεύξεων και μόνο όταν στη συζήτηση υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο δεν είχε τεθεί από τον ερωτώμενο. Οι συγγραφείς δημιούργησαν κατηγορίες βασιζόμενοι σε προηγούμενες έρευνες και αξιοσημείωτα ζητήματα. Ίσως θα ήταν καταλληλότερο να αναλάμβαναν την κατηγοριοποίηση των θεμάτων ανεξάρτητοι ερευνητές, ωστόσο οι συνεντεύξεις παρήγαγαν είκοσι τέσσερα καταχωρημένα κείμενα, το κάθε ένα από τα οποία περιείχε κείμενο μέχρι οκτώ σελίδες και οι υπάρχοντες πόροι δεν επέτρεψαν να υπάρχει τέτοιου είδους ανεξάρτητη ανασκόπηση.

Επιβεβαιώνουν τη βιβλιογραφία οι συμμετέχοντες;

Οι αναφορές των συμμετεχόντων αντικατοπτρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τα στοιχεία της εμμονής με τις βελόνες, όπως αυτά έχουν περιγραφεί στη βιβλιογραφία (για μια ανασκόπηση αυτού βλ. Pates et al, 2001). Ωστόσο, αυτή είναι η πρώτη φορά που όλα τα φαινόμενα έχουν προέλθει από μια συγκεκριμένη ομάδα ατόμων που κάνει ενέσιμη χρήση. Ας δώσουμε μερικά σύντομα παραδείγματα: Οι Light and Torrance (1929) κάνουν αναφορά σε ενέσεις νερού που χρησιμοποιούν οι μορφινομανείς, προκειμένου να ανακουφιστούν από το στερητικό σύνδρομο. Ο Stewart (1987) περιγράφει την εμμονή ορισμένων ηρωινομανών να βρουν φλέβα και το επαναλαμβανόμενο ξέβγαλμα της σύριγγας με αίμα. Ο Trebach (1982) σχολιάζει την τελετουργική φύση της διαδικασίας της ένεσης. Οι Howard and Borges (1971) αναφέρονται στις πιθανές σεξουαλικές πλευρές της ενέσιμης χρήσης. Ο Levine (1974) στο μοναδικό άρθρο που είναι αφιερωμένο στους «φρικαρισμένους με τις βελόνες», περιγράφει μια γυναίκα για την οποία τα σημαντικά στοιχεία της εμμονής της με τις βελόνες ήταν αυτά του πόνου και της βλάβης. Υπάρχουν άρθρα που αναφέρονται στη θέση του ατόμου που κάνει ενέσιμη χρήση με δεξιοτεχνία (π.χ. Friedman et al, 1998). Το γεγονός ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά εντοπίστηκαν σε μια μικρή ομάδα εξαρτημένων που κάνει ενέσιμη χρήση υποδηλώνει ότι αυτά τα φαινόμενα που σχετίζονται με τη χρήση της βελόνας, όσον αφορά εξαρτημένα άτομα που κάνουν ενέσιμη χρήση, μπορεί να είναι συνακόλουθα στο χρόνο και σε διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες.

Περιγράφουν οι συμμετέχοντες καινούρια φαινόμενα;

Ένα κοινό χαρακτηριστικό των συμμετεχόντων, το οποίο δεν ήταν αναμενόμενο από τους συγγραφείς του άρθρου, ήταν η υψηλή συχνότητα της αποστροφής για τις βελόνες μέχρι την έναρξη της ενέσιμης χρήσης, αλλά και τη συνέχισή της. Also of note is the way the participants tease out several elements in areas previously perhaps considered unitary; for example the layers of possible association between injecting and sexuality (analogy, intimacy and pleasure). Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι μόνο τέσσερις από τους συμμετέχοντες ήταν γυναίκες. Οι τρεις από τις τέσσερις συμμετείχαν στις συνεντεύξεις με τους συντρόφους τους. Οι σεξιστικές προκαταλήψεις του δείγματος σε συνδυασμό με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβαν χώρα οι συνεντεύξεις πιθανά να skewed τα αποτελέσματα και τη θέληση των γυναικών που συμμετείχαν να συζητήσουν κάποια από τα θέματα που αφορούν τη χρήση ουσιών και τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Από ένα μεγαλύτερο δείγμα μπορεί να είχαν προκύψει διαφορετικά αποτελέσματα, τα οποία αποκαλύφθηκαν εδώ ή στην υπάρχουσα βιβλιογραφία.

Ένα μοντέλο της εμμονής με τις βελόνες

Η βιβλιογραφία που υπάρχει σχετικά με την εμμονή με τις βελόνες περιέχει στοιχεία που συνδέονται άμεσα με τη συνειρμική μάθηση. Ωστόσο, σε αυτό το δείγμα υπήρχαν πολύ λίγα σχόλια που να υποδηλώνουν επίγνωση ότι μπορεί να ενεργοποιούνται ισχυρές δυνάμεις εξαρτημένης μάθησης.

Νομίζω ότι είναι απλά …ένας ευχάριστος συνειρμός …ξέρεις ότι αν κάνεις αυτό το μικρό τελετουργικό, θα καταλήξεις να έχεις κάτι που θέλεις. (06, Α, 41, AM, 7, ΔΚ)

I am going all goose pimpled just thinking about it now. (16, Α, 30, AM, 10, ΔΚ)

Αυτό που οι συμμετέχοντες φαίνεται να λένε είναι ότι η μάθηση που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της ένεσης δεν προκαλεί μόνο μία εξαρτημένη αντίδραση, αλλά περισσότερες. Η πρώτη ομάδα σχετίζεται ευθέως με τα αποτελέσματα της ουσίας και τη διαδικασία της ένεσης. Η εμμονή στην προσπάθεια ανεύρεσης φλέβας, η αναζήτηση για ένα άπιαστο «φτιάξιμο» όπως το βιώσαν κατά την έναρξη της ενέσιμης χρήσης, η χρήση υποκατάστατων και το τελετουργικό της διαδικασίας της ένεσης, μπορούν να θεωρηθούν εξαρτημένες αντιδράσεις στα ενθαρρυντικά αποτελέσματα της ενέσιμης χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών.

Στη δεύτερη ομάδα των φαινομένων ανήκουν αυτοί οι οποίοι αντλούν δευτερεύοντα οφέλη από τη διαδικασία της ενέσιμης χρήσης. Αυτά περιλαμβάνουν σεξουαλική ηδονή, πρόκληση πόνου για μαζοχιστικούς λόγους, πρόκληση εκούσιου αυτοτραυματισμού και κοινωνική θέση. Σε αυτήν την ομάδα μπορεί να εμφανιστεί το φαινόμενο της «αλυσίδας». Σε ένα παράδειγμα ενισχυτικής εξαρτημένης μάθησης το φαινόμενο της «αλυσίδας» είναι το μοντέλο το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να εξηγηθούν πολύπλοκες συμπεριφορές, οι οποίες περιλαμβάνουν διαδοχικές περιλαμβανόμενες συμπεριφορές όπου το κάθε συστατικό τους δρα τόσο ως ένδειξη για την επόμενη συμπεριφορά όσο και ως ενισχυτής για τη συμπεριφορά που θα ακολουθήσει (McMurran, 1994). Επομένως, στην περίπτωση της εμμονής με τις βελόνες, η πράξη της ένεσης λειτουργεί ως ενισχυτής, λόγω της διάχυσης της ουσίας, αλλά και ως ερέθισμα για τη δευτερεύουσα αντίδραση (σεξουαλική αντίδραση, πόνος κ.λπ.). Η σχέση ανάμεσα σε αυτές τις αντιδράσεις αποτελεί το κυρίαρχο όφελος από τη διαδικασία της ένεσης.

Σε ένα κλασικό μοντέλο μάθησης η πράξη της χρήσης ουσιών (το ανεξάρτητο ερέθισμα ΑΕ), συνδυάζεται με τον περιβαλλοντικό παράγοντα, π.χ. η πράξη της ενέσιμης χρήσης με τη χρήση της βελόνας (το εξαρτημένο ερέθισμα ΕΕ). Αυτό προκαλεί μια εξαρτημένη αντίδραση (ΕΑ) μέσω του συνδυασμού του περιβαλλοντικού ερεθίσματος (ΕΕ) με τα φαρμακολογικά αποτελέσματα της ουσίας (ανεξάρτητη αντίδραση, ΑΑ). Επομένως, η εξαρτημένη αντίδραση (ΕΑ) προκαλείται μέσω της βελόνας και της χρήσης της, όταν αυτή σχετίζεται με την ευχαρίστηση της διαδικασίας λήψης ουσιών. Αυτή η ευχαρίστηση μπορεί να είναι σεξουαλική, πόνος, κοινωνική θέση κ.λπ.

Μελλοντική εξέταση και παρέμβαση

Όσον αφορά τα άτομα που εκδηλώνουν την έμμονη ανάγκη για ενέσιμη χρήση, είναι αναγκαίο οι παρεμβάσεις να σχεδιαστούν έτσι ώστε να αναδεικνύουν τους εξατομικευμένους λόγους για τους οποίους το κάνουν. Αν η εμμονή με τις βελόνες είναι μια εξαρτημένη αντίδραση, τότε είναι αναγκαίο να γίνει προσπάθεια να εξαλειφθεί η αντίδραση. Αν περιλαμβάνονται και αλυσιδωτές αντιδράσεις, τότε είναι αναγκαίο να διακοπεί η συχνότητα των γεγονότων όσο το δυνατόν νωρίτερα στην αλυσίδα π.χ. πριν το σημείο που εμφανίζονται τα δευτερεύοντα οφέλη από την ενέσιμη χρήση. Η αποτυχία αναγνώρισης και επισήμανσης των περίπλοκων αιτιών που πιθανά ενισχύουν για ορισμένους χρήστες την ενέσιμη χρήση μπορεί να περιορίσει την αποτελεσματικότητα ορισμένων παρεμβάσεων.

Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει ξεκάθαρη ένδειξη του πώς τα διαφορετικά στοιχεία της ενέσιμης χρήσης πιθανά ομαδοποιούνται ή υπερισχύουν στον πληθυσμό των χρηστών που κάνουν ενέσιμη χρήση. Ένα άλλο ανεπίλυτο θέμα έχει να κάνει με το αν συγκεκριμένα άτομα έχουν την προδιάθεση να αποκτήσουν εμμονή με τις βελόνες ή αν η διαδικασία της ένεσης αποτελεί την ειδοποιό διαφορά. Για παράδειγμα, αν μια συμμετέχουσα νο. 20 αντιλαμβάνεται ορθά ότι η εσκεμμένη βλάβη στον εαυτό προδιαθέτει για την απόλαυση της ένεσης, θα δημιουργούσε προδιάθεση για μεταγενέστερα φαινόμενα εμμονής με τις βελόνες; Θα μπορούσε η ενέσιμη χρήση να προσελκύσει τα άτομα που δεν διαθέτουν ικανοποιητικές σεξουαλικές διεξόδους ή ερωτικό σύντροφο ή που δεν μπορούν να λειτουργήσουν σεξουαλικά, ώστε τη θεωρήσουν υποκατάστατο;

Επεξήγηση όρων: Περιγραφή των συμμετεχόντων (στις παρενθέσεις μετά τα εισαγωγικά)

Αριθμός συνέντευξης

Φύλο (Α = άνδρας, Γ = γυναίκα)

Ηλικία σε έτη

Κύρια ουσία ενέσιμης χρήσης (ΟΠ = οπιοειδή, AM = αμφεταμίνες, ΠΟΛΥ= παράλληλη χρήση)

Συνολική διάρκεια της ενέσιμης χρήσης σε έτη

Κατάσταση ενέσιμης χρήσης κατά την περίοδο της συνέντευξης (Ε = κάνει ενέσιμη χρήση, ΔΚ = Δεν κάνει ενέσιμη χρήση)

Επίλογος

Πρόθεση μας ήταν να διερευνήσουμε το βαθμό στον οποίο στην προγενέστερη βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές σχετικές με τους σημερινούς ενδοφλέβιους χρήστες. Οι συμμετέχοντες αυτής της μελέτης έχουν σε έντονο βαθμό κοινές εμπειρίες με χρήστες από όλο τον κόσμο. The earlier, fragmented accounts support the story of these drug users so that the findings generalise in a way that the recruitment methods and geographical limitation might not suggest. Οι συμμετέχοντες συνέβαλλαν στην έκδοση της συζήτησης γύρω από την ενέσιμη χρήση με τις λεπτομέρειες του τι συμβαίνει καθώς η μαθησιακή διαδικασία μετακινείται μπρος – πίσω από τη φαρμακολογία στην επίδραση ενός εύρους συμπεριφορών, μερικές από τις οποίες είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Courtwright, D., Joseph, H. and Des Jarlais, D. (1989). Addicts who survived. The University of Tennessee Press, Knoxville

Darke, S., Kay, S., and Ross, J. (1999). Transitions between the injection of heroin and amphetamines. Addiction. 94(12), 1795-1803.

Friedman, S.R., Furst, R. T., Jose, B., Curtis, R., Neaigus, A., Des Jarlais, D. C.,

Goldstein, M. F. and Ildefonso, G. (1998), Drug scene roles and HIV risk, Addiction, 93, 9, 1403-16.

Gossop, M. (1996), Living with drugs. Arena, Aldershot.

Griffiths, P., Gossop, M., Powis, B. and Strang, J. (1994). Transitions in patterns of heroin administration: a study of heroin chasers and heroin injectors. Addiction, 89(3), 301-310.

Howard, J. and Borges, P. (1971), Needle sharing in the Haight: some social and psychological functions. Journal of Psychedelic Drugs, 4, 71-80.

Hunt, N., Griffiths, P., Stillwell, G., Southwell, M. and Strang, J. (1999), Preventing and curtailing injecting drug use; a review of opportunities for developing and delivering ‘route transition intervention’, Drug and Alcohol Review, 18, 445-455.

Levine, D. G. (1974), Needle Freaks: Compulsive Self-Injection by Drug Users. American Journal of Psychiatry, vol. 131, no 3, pp. 297-300.

Light, A.B. and Torrance, E.G. (1929), Opiate Addiction VI: The Effects of Abrupt Withdrawal followed by Readministration of Morphine in Human Addicts with Special Reference to the Composition of the Blood, the Circulation and the Metabolism”, Archives of Internal Medicine, 44: 1 – 16.

McMurran, M. (1994) The Psychology of Addiction, Taylor and Francis, London.

Muhr, T. ATLAS / ti for Windows. Berlin: Scientific Software Development, 1997.

Pates, R., McBride, A. J., Ball, N. and Arnold, K. (2001), Towards an holistic understanding of injecting drug use: An overview of needle fixation, Addiction Research

Stewart, T. (1987), The Heroin Users, Pandora Press, London

Strang, J., Des Jarlais, D.C., Griffiths, P. and Gossop, M. (1992), The study of transitions in the route of drug use: the route from one route to another, British Journal of Addiction, 87(3), 473-483.

Trebach, A. (1982), The Heroin Solution. Yale University Press, New Haven.

Tyler, A. (1995), Street Drugs. The facts explained. The myths exploded. Hodder and Stoughton, London.