Με μερικούς ανθρώπους νομίζουμε ότι θα είμαστε πάντα μαζί, να κουβεντιάζουμε, να γελάμε, να μαλώνουμε, να ξαναπιάνουμε το νήμα από εκεί που το είχαμε αφήσει. Έρχεται όμως μια στιγμή αναπάντεχη μαζί με την συνειδητοποίηση ότι η ζωή αυτή την χάρη δε θα μας την κάνει. Ο φίλος, ο συνάδελφος, το κοντινό μας πρόσωπο δε θα μας συντροφέψει στην πορεία της ζωής μας, δε θα μεγαλώσουμε άλλο μαζί, θα φύγει για ένα άλλο ταξίδι. Γιατί; Δεν υπάρχουν απαντήσεις, εξηγήσεις, ερμηνείες. Μόνο μένει η ανάγκη να αποδεχτούμε την πραγματικότητα πως ο καθένας θα ακολουθήσει τη δική του πορεία. Όμως οι σκέψεις μένουν, οι αναμνήσεις από τα γέλια, τις αντιπαραθέσεις, τις συνεργασίες είναι πάντα εκεί και μας συντροφεύουν και μας βοηθούν να μην ξεχάσουμε.
Αυτό το τεύχος αφιερώνεται στον Περικλή Παπανδρέου, εξαιρετικό επιστήμονα, διδάκτορα του LSE, Υπεύθυνο Σχεδιασμού και Μελετών του ΚΕΘΕΑ επί σειρά ετών που άφησε πίσω του με τον πρόωρο χαμό του, δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Περικλής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συνεργάτες και φίλους που συντρόφεψαν την πορεία της ωρίμανσης των ανθρώπων του ΚΕΘΕΑ και της εξέλιξης του ίδιου του οργανισμού σε ένα εθνικό δίκτυο απεξάρτησης με πολλαπλές υπηρεσίες από την πρόληψη έως την παρέμβαση στις φυλακές.
Το ενδιαφέρον του Περικλή για την έρευνα, το σχεδιασμό και την ανάπτυξη παρεμβάσεων για ανήλικους παραβάτες, φυλακισμένους, μετανάστες, κάθε ομάδα και κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στο περιθώριο και βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό ήταν ανεξάντλητο και η σκέψη του και η κρίση του πάντα καθαρή και ανεξάρτητη. Ο Περικλής έψαχνε, αναρωτιόταν, ερευνούσε πως μπορεί να αλλάξει η πορεία από το περιθώριο στην ένταξη μέσα από παρεμβάσεις συλλογικές με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και πάντα ασκούσε την κριτική που μας άξιζε όταν χάναμε τον στόχο μας. Νέος επιστήμονας ήρθε στο ΚΕΘΕΑ και πέρασε τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής του συνεισφέροντας ουσιαστικά στην στρατηγική και στον σχεδιασμό παρεμβάσεων του οργανισμού και στην ανάπτυξη πολιτικών αντιμετώπισης του κοινωνικού αποκλεισμού.
Ο Περικλής διακρινόταν για το χιούμορ, την εξυπνάδα του και μια μοναδική ικανότητα να προβλέπει τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, τις οικονομικές αλλαγές και τις δυνάμεις που οδηγούν στην περιθωριοποίηση ανθρώπων, συστημάτων και οργανισμών. Είναι δύσκολο να ξεχάσει κανείς, αρκετό καιρό πριν ξεσπάσει η κρίση, τις ανεξάντλητες συζητήσεις για τα προβλήματα που θα προέκυπταν από τη νέα κατάσταση και για την κατάλυση των θεσμών και του κράτους πρόνοιας που εμφανίζοντας στο προσκήνιο. Ο Περικλής με την παιδεία, την ευφυΐα και την κρίση την οποία είχε, προέβλεπε και προειδοποιούσε για γεγονότα και καταστάσεις που ανέδυαν στο τοπίο.
Οι θεραπευτικές κοινότητες του ΚΕΘΕΑ κλείνουν φέτος 30 χρόνια λειτουργίας. Θα θέλαμε όλοι μας ο Περικλής να ήταν μαζί μας να τα γιορτάσουμε και να θυμηθούμε ξανά στιγμές όμορφες και δύσκολες, λύπες, χαρές, συγκρούσεις και μονοιάσματα. Σήμερα δεν είναι μαζί μας αλλά η σφραγίδα του παραμένει έντονη μέσα από τα προγράμματα που στήθηκαν με την συμμετοχή του και μέσα σε κάθε έναν από μας ξεχωριστά.
Η Εκδοτική Ομάδα
